Hageman, Jan

Jan Hageman

Jan Hageman, geboren te Odoorn op 3 maart 1919 en overleden te Sneek op 21 april 1945.

Jan was werkzaam in het baggerbedrijf van zijn vader, de firma Hageman uit Zwolle. Gedurende de Tweede Wereldoorlog heeft het werk in de Noordoost Polder, waar de firma Hageman toen mee bezig was (het graven van sloten en kanalen), als gevolg van oorlogshandelingen, circa één jaar stilgelegen. Ook werd het materieel dat daar was ingezet en de mensen die daar werkzaam waren op enig moment door de Engelsen beschoten. Daarbij is één dekknecht overleden en werd één baggermolen tot zinken gebracht.

De directiekeet, die tijdens de oorlogsjaren in Blokzijl stond opgesteld, bood Jan aanvankelijk een goede schuilplaats tegen de Duitsers. Toen het in de polder echter te gevaarlijk werd, dook Jan onder bij zijn verloofde Sjoekie van der Horst in Lemmer. Hij werd echter verraden en het gevolg was dat Jan werd opgepakt en twee maanden in de gevangenis van Leeuwarden gevangen heeft gezeten.

In het Bevrijdingsjaar 1945 sloeg het noodlot toe. In de nacht van 16 op 17 april 1945 vonden door de geallieerden hevige beschietingen op Lemmer plaats, waar zich op dat moment veel Duitsers bevonden die op weg terug waren naar Duitsland. Jan had in de tuin van het huis aan de Kortestreek 6 te Lemmer, waar Sjoekie van der Horst met haar ouders woonde en een kapsalon hadden, een schuilkelder gemaakt. Tijdens de beschietingen zochten Sjoekie, haar ouders, Jan en enkele buren beschutting in deze schuilkelder. Jan was de laatste die toevlucht in de schuilkelder zocht, maar was net niet snel genoeg. Terwijl zich nog juist een been buiten de bescherming van de schuilkelder bevond, werd hij in zijn onderbeen getroffen door een granaatscherf. Hij werd weliswaar naar het Ziekenhuis in Sneek overgebracht, maar overleed daar, mede als gevolg van een gebrek aan voldoende medicamenten (penicilline), op 21 april 1945 aan zijn verwondingen. Jan is 26 jaar geworden.

Frans Wierstra

Reactie plaatsen

Reacties

Rein Dunnink
10 maanden geleden

Heel mooi dat dit verhaal van "oom Jan" nu in het register is bijgeplaatst. De jongste broer van onze moeder heeft door haar verhalen toch altijd dicht bij ons gestaan ,ook al hebben wij hem niet gekend.
Nu zal hij voor altijd een mooi mens blijven en ter nagedachtenis aan zijn familie die hem zeer lief hadden, Dank daarvoor.