Levensverhaal van Cornelis Visser (Cor Panne): 1958

Het nieuwe jaar begint met sneeuw. En zoals ik uit de Schans ben gekomen, begint het leven in de Urkerstraat. In de sneeuw. Het valt met grote hoeveelheden en het einde komt maar niet in zicht. Ondanks dit alles wordt er in januari van dit jaar na zo’n 20 jaar zonder te hebben gemoeten een nieuwe “Landbouwschool” geopend. Deze is gebouwd in de nieuwe “Zeebuurt” en wel op de hoek van de Pampusstraat en de Markerstraat. Dat men in deze tijd, terwijl het nog steeds winters is ook al aan de zomer denkt is wel het bericht dat “Lemmer een eigen skûtsje wil”.

De zeilvereniging de Zevenwolden, heeft een commissie samengesteld om te trachten geld bijeen te brengen voor de aankoop van een skûtsje. Misschien kan er dan al deze zomer worden meegedaan aan de wedstrijden, zo schrijft men hoopvol. Eind februari meldt de Leeuwarder Courant dat de gehele provincie in de war is vanwege de dan vallende grote hoeveelheden sneeuw. Door de opwaaiende sneeuw vielen verschillende busdiensten uit en kwam het leven in het zuiden van de provincie een beetje tot stilstand. Daarbij kwam ook nog dat het bijzonder glad was. Maar aan alle ellende komt een eind dus ook aan het slechte weer.

Ik in sneeuw in februari.

En om de zomerse waarden nog wat verder op te voeren kan er in april gemeld worden dat Lemmer een skûtsje van 35 ton heeft aangekocht van de heer Joh. de Vries uit Akkrum. Het schip zal in gereedheid worden gebracht voor de wedstrijden van misschien al aankomende zomer en zal eventueel ook worden gebruikt voor rondvaarten. Een te benoemen commissie krijgt het beheer over het skûtsje. Door deze aankoop is de skûtsjesvloot voor dit jaar op tien schepen gebracht. Ik speel in de tuin met de buurkinderen en kijk naar de voorbij komende tram.

Kijken naar de tram.

Zo wordt het langzaam aan mei, en wacht een drukke maand. In de gemeenteraad wordt besloten tot de verkoop van een bouwterrein, gelegen aan de Straatweg, bijna recht tegenover de ingang van de 1e Parkstraat, aan de N.V. autobedrijf “De Zuidwesthoek” of te wel de busonderneming ZWH. Voor de bouw van een garage voor de ZWH bussen. Er zijn de traditionele bevrijdingsfeesten en de avondvierdaagse, met daaraan gekoppeld de optochten. Die ditmaal ook door de nieuwe buurt moesten voeren natuurlijk.

Avond vierdaagse door de Urkerstraat.

Tevens is er deze maand een groot feest te vieren, Pake en Beppe zijn 45 jaar getrouwd en alle kinderen en kleinkinderen moeten natuurlijk van de partij zijn.

Op de foto Pake en Beppe, met hun op dat moment aanwezige kleinkinderen. Achteraan Frans en Wieger, Sake en Jelle en op de voorste rij van links naar rechts, Janke en Yke van Tante Wietsche en Ome Henk, dan ik, en dan Janke en Jan Wietze van tante Sijke en ome Sije.

Ik maakte kennis met de man waarnaar ik vernoemd ben, Omke Knelis Kramer, en moest natuurlijk met hem op de foto. Er kon bij mij maar amper een lachje af, zo te zien. Of was ik zo onder de indruk?

Omke Knelis Kramer en ik

We reisden wat af en je leerde op deze wijze in een vrij korte tijd in ieder geval wel een heleboel nieuwe mensen kennen, zodat je ontdekte dat de wereld groter was dan alleen de Zeebuurt in Lemmer.

Want ja verder dan de Urkerstraat kwam je eigenlijk niet en dan nog voornamelijk aan de achterkant van de huizen, tussen woningen en trambaan. Auto’s om je omver te rijden op straat waren er haast nog niet. Maar langzaam werd de wereld groter.

We reisden naar Leeuwarden, naar een oude vriendin van mijn moeder, die ze nog kende uit de tijd van voor haar trouwen, toen ze in Leeuwarden als huishoudster werkte in hotels en kosthuizen. Natuurlijk brachten we ook een bezoek aan “Ûs Mem”.

Bij Ûs Mem

Het was dus zomer. Er wordt in de provinciale staten besloten tot de demping van de Lemsterrijn en wel op zo’n 500 meter ten noordoosten van de nieuw gebouwde Riensluis te Lemmer. Een plekje waar ik in mijn latere leven nog heel vaak zou vertoeven. Hiermee zou de verbinding van het IJsselmeer met het Tjeukemeer via de Lemsterrijn definitief worden verbroken.

Waar eens de skûtsjes door het centrum van De Lemmer en de Rien voeren met hun goederen, leverden ze nu hun strijd op het IJsselmeer en in de buitenhaven van Lemmer. Waar Rintje Ritsma het enthousiasme van het Lemster publiek tot grote hoogten brengt.

Uit de Leeuwarder Courant

Lemmer doet nu mee in de skûtsje vloot. Als dorp dat een aan-, door- en afvoer plaats is in de vaarroutes van het goederen verkeer over water, mocht Lemmer natuurlijk niet ontbreken als deelnemer in deze wedstrijden. Gelijk met het skûtsjesilen is het traditie getrouw Lemster Wyke en kermis. Ik zal er ook dit jaar weer zijn geweest met mem in de kinderwagen of aan de hand, maar er nog iets van weten?

De zomer gaat voorbij en in en rondom Lemmer wordt nog volop werk verzet. Zoals het gereedkomen van de nieuwe brug over het Stroomkanaal bij Tacozijl.

Uit Leeuwarder Courant

Van september wordt het oktober en komt de gemeente met de volgende mededeling. De aankondiging behelst de ontginning van een nieuw plan in Lemmer. Na de zeebuurt, zal ook het Rienplan tot ontwikkeling worden gebracht. Hiermede zal het aangezicht van Lemmer nog verder wijzigen. Lemmer groeit groter en zo ook ondergetekende.

Uit Leeuwarder Courant

Het wordt november en op de 11e van de 11e is het Sint Maarten, wist ik veel. Maar het was wel spannend. Mijn eerste lampion een mooi gekleurde haan, met daarin toen nog een echt kaarsje. Met sake en Jelle en buurjongen Johan Eilers, die net even iets jonger was dan ik, ging het op pad. Dat je ook nog snoep kreeg als je zo van deur tot deur ging met je lampion en enkele woorden murmelde, was natuurlijk mooi meegenomen. Want lekker snoepen zat er toen al in bij mij.

St. Maarten met Jelle, Johan Eilers, ik en Sake.

Zo loopt ook 1958 naar zijn einde en word ik in december 4 jaar en mag ik naar de bewaarschool. In eerste instantie is die een heel eind weg. De nieuwe kleuterschool, De Aak aan de Schoklandstraat, is immers nog niet klaar. Tot aan het nieuwe schooljaar worden de “lessen” gevolgd in de bewaarschool naast de lagere school “De Dam” in het centrum van de Lemmer aan de Lijnbaan. Zo worden de eerste stappen gezet op het pad dat onderwijs heet en waar ik nooit meer los van zal komen.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.